Karih

Wikipedia Minangkabau - Lubuak aka tapian ilimu
(Dialiahkan dari Keris)
Sabilah karih (keris) Jawa (kanan) jo saruang karih (warangka).
Karih Minang

Karih adolah sinjato tikam golongan balati (baujuang runciang dan tajam pado kaduo sisinyo) jo banyak fungsi budaya nan tanamo di kawasan Nusantara bagian barat jo tangah. Bantuaknyo khas sarato murah dibedakan dari sinjato tajam lainnyo dek indak simetris di bagian pangka nan maleba, acok bilahnyo balakuak-lakuak, dan banyak di antaronyo mampunyoi pamor (damascene), iyolah tampak serat-serat lapisan logam tarang pado halai bilah. Jinih sinjato tikam nan sarupo jo karih adolah badik. Sinjato tikam lain asali Nusantara iolah kurambik.

Pado maso lalu karih bafungsi subagai sinjato dalam duel/parang,[1] sarato subagai benda palangkok sesaji. Pado panggunoan maso kini, karih labiah marupokan benda aksesori (ageman) dalam babusana, mampunyoi sajumlah simbol budaya, atau manjadi benda koleksi nan banilai dari sisi estetikanyo.

Pamakaian karih taseba pado masyarakaik pauni wilayah nan panah tapangaruah dek Majopaik, co Jawa, Madura, Nusa Tenggara, Sumatra, pasisia Kalimantan, sabagian Sulawesi, Semenanjung Malaya, Thailand Selatan, jo Filipina Selatan (Mindanao). Karih Mindanao tanamo sabagai kalis. Karih di satiok daerah mamiliki ciri khas surang-surang dalam panampilan, fungsi, teknik garapan, sarato istilah.

Karih Indonesia alah tadaftar di UNESCO sabagai Warisan Budayo Dunia Non-Bendawi Manusia sajak 2005.[2]

Rujuakan[suntiang | suntiang sumber]

  1. Darmosoegito, Ki. 1992. Bab Dhuwung. Djojobojo. Surabaya. Hal. 16.
  2. Indonesia - Information related to Intangible Cultural Heritage. Laman UNESCO.