Urang Angkola

Wikipedia Minangkabau - Lubuak aka tapian ilimu
(Dialiahkan dari Suku Batak Angkola)
Urang Angkola
Total populasi
1.207.000[1]
Kawasan jo populasi nan signifikan
Sumatera Utara (Tapanuli Selatan, Padangsidimpuan, Padang Lawas, Padang Lawas Utara)
Bahaso
Angkola
Agamo
Islam 90%
Kristen 10%
Kalompok etnis takaik
Mandailing, Toba, Simalungun, Pakpak, Karo

Urang Angkola disabuik juo Batak Angkola adolah salah satu sub-etnis dari Batak nan mauni Tapanuli bagian selatan, maliputi Kabupaten Tapanuli Selatan, Kabupaten Padang Lawas, Kabupaten Padang Lawas Utara, jo Kota Padangsidimpuan, Sumatera Utara. Urang Angkola mampunyoi ubuangan arek jo urang Mandailing dek pasamoan bahaso, budayo, adat istiadat, inggo agamo. Di bagian utara daerah Angkola, urang Angkola bakontak jo urang Batak Toba.[2][3]

Bahaso[suntiang | suntiang sumber]

Bahaso nan dipakai dek urang Angkola adolah bahaso Angkola. Bahaso Angkola marupokan bahaso dalam rumpun bahaso Batak nan paling dakek ubungannyo jo Toba (di utara wilayah tutuanyo) jo Mandailing (di selatan wilayah tutuanyo). Dek dakeknyo ubuangannyo jo Mandailing, babarapo ahli bahaso mangalompokannyo sabagai dialek dalam bahaso nan disabuik bahaso Angkola-Mandailing.

Marga[suntiang | suntiang sumber]

Marga marupokan identitas sosial (sarupo jo suku di Minangkabau) urang Angkola nan diambiak manuruik garih katurunan ayah (patrilineal) atau sistem dalihan na tolu. Marga-marga Angkola di antaronyo:

Dalam pakambangannyo indak saketek urang Toba nan mambukak kampuang baru ka daerah selatan (ka daerah Angkola) dan alah manjunjuang panuah adat istiadat Angkola. Sabagian marga-marga Toba nan cukuik signifikan populasinyo di tanah Angkola antaro lain:

Rujuakan[suntiang | suntiang sumber]

  1. Batak Angkola Joshua Project
  2. Lien, Dwiari Ratnawati (2018). Penetapan Warisan Budaya Takbenda Indonesia. Direktorat Jendral Kebudayaan, Kementrian Pendidikan dan Kebudayaan RI. 
  3. UTAMI, F. (2016). Analisis Yuridis Penyelesaian Sengketa Waris Berdasarkan Hukum Adat Angkola di Kabupaten Tapanuli Selatan. PREMISE LAW JURNAL, 20.