Batu basurek Saruaso I

Wikipedia Minangkabau - Lubuak aka tapian ilimu

Batu basurek Saruaso I (Indonesia: Prasasti Saruaso I) adolah salah satu batu basurek dari jaman Rajo Adityawarman.[1][2] Batu basurek ko ditamuan di nagari Saruaso, Tanjung Emas, Tanah Datar, Sumatera Barat.[1][2] Bantuak batu basurek ko manyarupoi kubus, baukuran tinggi 75 cm, panjang 133 cm, jo leba 110 cm.[1] Batu basurek ko ditulih di ateh batu pasia kwarsa bawarno coklat kaputiahan, mamakai bahaso Sanskerta jo uruf Jawa Kuno.[1] Batu basurek ko batarikh 1297 Saka atau 1375 M.[1] Batu basurek ko baisi alek pantasbihan Rajo Adityawarman, nan manganuik Buddha Mahayana sekte Bhairawa, sabagai Wisesa Dharani (salah ciek wujuik Buddha) di pusaro nan banamo Surawasan nan kini adolah nagari Saruaso.[1]

Kini ko, batu basurek Saruaso I masih barado di tampek panamuannyo (in situ), alah diagiah atok tradisional Minangkabau sabagai palinduang,[3] sarato barado di bawah pangawasan BPCB Batusangkar.[4]

Naskah[suntiang | suntiang sumber]

Naskah batu basurek ko manuruik pambacoan Kern, sbb.:[1][5]

Subhamastu //o// bhuh karṇṇe nava-darçaçane Saka gate Jeṣṭhe çaçi Manggale / sukle ṣaṣṭithir nṛpottamaguṇair [r] Ādittyavarmmanṛpaḥ / kṣettrajñaḥ racito Viçesadharaṇīnāmnā surāvāçavān hāçāno nṛpa āsanottamasadā khādyam pivan nissabhā // puṣpakoṭisahāçrāni / teṣāṁgandham pṛthak-pṛtak / Ādittyavarmmabhūpāla- / homagandho samo bhavet //

Tajamah[suntiang | suntiang sumber]

Tajamahan naskah batu basurek ko manuruik Budi Istiawan, sbb.:[1]

Salamaik! taun Saka 1297 nan alah lalu, pado bulan jyesta tangga 6 paro tarang (saaik itu lah) rajo nan bakuaso, Rajo Adittyawarmman (malakuan) upacara (kurban) di kuburan (ksetra) banamo Surawasan jo tando-tando rajo barupo singasana utamo bagaikan istano //o// jo saribu bungo nan wanginyo manyeba (kamano-mano). (Inyo lah) Rajo Adittyawarmman, iasan ameh nan babaun wangi.

Caliak pulo[suntiang | suntiang sumber]

Rujuakan[suntiang | suntiang sumber]

  1. a b c d e f g h Istiawan, Budi (2006) Selintas Prasasti dari Melayu Kuno, Cet.1, Balai Pelestarian Peninggalan Purbakala Batusangkar (Wilayah Kerja Provinsi Sumatera Barat dan Riau), hlm 26-28.
  2. a b Kozok, Uli (2016) (dalam bahaso en). 14th Century Malay Code of Laws. Flipside Digital Content Company Inc.. ISBN 9789814620499. https://books.google.co.id/books?id=-hxqDwAAQBAJ&pg=PT261&dq=Inscription+Saruaso+I&hl=id&sa=X&ved=0ahUKEwjxrveD7rndAhVMYo8KHU8sChYQ6AEIJzAA#v=onepage&q=Inscription%20Saruaso%20I&f=false. 
  3. Anom, I. G. N.; Sugiyanti, Sri; Hasibuan, Hadniwati (1996-01-01) (dalam bahaso id). Hasil Pemugaran dan Temuan Benda Cagar Budaya PJP I. Direktorat Jenderal Kebudayaan. https://books.google.co.id/books?id=BjXkCgAAQBAJ&pg=PP4&dq=prasasti+saruaso+1&hl=id&sa=X&ved=0ahUKEwiu5bvL6LndAhUKr48KHSeQCewQuwUILDAA#v=snippet&q=saruaso&f=false. 
  4. Dit.PCBM. "Sistem Registrasi Nasional Cagar Budaya". cagarbudaya.kemdikbud.go.id. Diarsipkan dari versi asli tanggal 2018-09-14. Diakses tanggal 2018-09-14. 
  5. Reichle, Natasha (2007). Violence and Serenity: Late Buddhist Sculpture from Indonesia. University of Hawai‘i Press. pp. 202-204. ISBN 978-0-8248-2924-7. http://www.univpgri-palembang.ac.id/perpus-fkip/Perpustakaan/History/Seni%20Pahat%20Budha%20Indonesia.pdf. Diakses pado 14 September 2018.