Marantau

Wikipedia Minangkabau - Lubuak aka tapian ilimu

Marantau adolah budaya urang Minangkabau maninggaan kampuang halamannyo. Budayo marantau muncua dek sistem badunsanak di Minangkabau nan matrilineal (manuruik garih turunan mandeh) sainggo pambagian harato labiah diutamokan pado padusi. Dek hal itu, kaum laki-laki di Minangkabau manjadi dominan dalam urusan marantau kalua nagari asanyo.[1]

Corak marantau[suntiang | suntiang sumber]

Manuruik Kato, ado tigo corak marantau nan dilakukan urang Minangkabau. Tigo corak tasabuik muncua dek pabedaan dalam tujuan marantaunyo sarato bahubuangan jo periode sijarah, di antaronyo:[2]

  1. Marantau dek pangambangan nagari (maso lagenda inggo mulo abaik ka-19)
  2. Marantau kaliliang (akhia abaik ka-19 inggo taun 1930-an)
  3. Marantau Cino (mulai taun 1950-an inggo kini)

Marantau jinih partamo labiah disababkan dek lahan ladang jo sawah di nagari asa alah kurang sarato jumlah panduduak alah batambah banyak sainggo paralu manaruko lahan baru. Untuak itu, nagari dikambangkan dan dibuek nagari baru. Marantau jo corak ko biaso dilakukan dek sabuah kaum atau suku dan dipimpin dek pangulu kaumny untuak manaruko lahan baru. Di tampek baru, kaum tasabuik ka manatap lamo, tapi masih mampunyoi hubuangan jo nagari asa.[2]

Marantau kaliliang marupokan corak marantau nan dilakukan laki-laki baiak dek nan alah manikah atau masih mambujang. Disabuik kaliliang, dek parantau masih acok barulang ka kampuang halamannyo. Parantau kaliliang ko condong marantau ka kota-kota gadang dan hanyo tingga samantaro di parantauannyo sainggo hubuangan jo kampuangnyo masih tatap tajago.[2]

Marantau Cino atau marantau sacaro Cino marupokan corak rantau dilakukan dek rumah tanggo kalua nagarinyo. Corak marantaunyo dapek batahap dari ciek urang inggo sarumah tanggo panuah atau lansuang sarumah tanggo marantau. Tujuan rantaunyo sarupo jo marantau kaliliang, yaitu ka kota-kota gadang. Di kota gadang, sarumah tanggo ko ka tingga lamo di sinan sainggo hubuangan sacaro fisik jo kampuang halaman manjadi jarang dan hanyo sabateh hubuangan psikologis nan masih tajago.[2]

Rujuakan[suntiang | suntiang sumber]

  1. Kato 2005, hlm. 4-15.
  2. a b c d Kato 2005, hlm. 13-15.

Daftar pustaka[suntiang | suntiang sumber]

  • Kato, Tsuyoshi (2005). Adat Minangkabau dan Merantau dalam perspektif sejarah. Jakarta: Balai Pustaka. ISBN 9796903601.